۱۳۸۸ تیر ۱۹, جمعه

واقعیت سهمیه بندی دانشگاه ها چیست؟ - اجتماعی

سلام
این نوشته رو خیلی وقت پیش میخواستم بنویسم اما یادم رفت
قضیه از اونجا شروع شد که نفر دوم ازمون کنکور قبول نشد. بعد گفتند که ما(فکر کنم شورای انقلاب اسلامی) تصمیم گرفتیم کلی از درصدها واسه جانبازها و دوستان و بومیها باشه و فقط 10 در صد مال بقیه که امسال کردیمش 20 درصد.
خوب ببینیم با این تفاصیل چه جوری ممکنه نفر دوم کنکور دانشگاه قبول نشه؟
نفر دوم حتما جزو 10 درصد غیره خواهد بود مگر اینکه نفر اول کنکور تمام اون 10 درصد رو پر کرده باشه، پس باید نفر اول و دوم یه رشته رو انتخاب کرده باشند و اون رشته حداکثر 19 نفر بگیره. اما فکر نمیکنم رشته های تاپ 19 نفری باشند؟ هستند؟
بعلاوه مگه نه اینکه امکانات دانشگاههای تهران و بودجه اونها بیشتر از بقیه شهرهاست آیا این عدالت؟
اگه بودجه ای که واسه دانشگاه های ایلام(فقیرترین استان) صرف میشه (حتی با نسب جمعیت) برابر با دانشگاه های تهران و اصفهان و امثالهم باشه اونوقت شرایط عادلانه است. اما همه به راحتی میدونیم که اینطور نیست
این است عدالت که سنگش رو به سینه میزنن. همان سیستمی که ساسانی برقرار کرده بود که تنها غنی ها حق درس خوندن دارند اما اینجا کمی کمتر ولی به جوری دیگه هست.
میدونی فکر کنم دولت به دو دلیل این کار رو انجام داد
1. اینکه فرار مغزها کم بشه چون کسانی که دانشگاههای عالی (بویژه شریف) درس بخونن دیگه ایران بمون نیستند به راحتی و با کلی عزت و احترام میرن خارج
2. اینکه اگه دانشگاه های تهران ادمهای باهوش و فعال و عالی کمتری داشته باشند مشکلات سیاسیشون کمتر میشه!

توی هبوط کویر شریعتی مطلبی نوشته بود راجب اینکه حق با کسی هست که از روستا با زحمت و تلاش و کوشش درس خونده یا کسی که واسه خوشی میره دانشگاه؟ کدومش بیشتر حق درس خوندن داره؟ معلم خوب حق کدومشه؟

این فکر و نظریه من هست، تا نظر شما چی باشه؟
بنظر تو دلیل این کارشون چیه و ایا عادلانه هست؟


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر